Mapus Sonrası

Kolay değil şu dünyanın âlemi
Kuru lafla sürülmez ki süreyim.
Tutupta nefsime idam kararı
Vicdan vardır verilmez ki vereyim.

İçime akıyor gözümün yaşı
Ne kadar zor olur ahbabın taşı
Erciyes Dağı'nda uçan bir kuşu
Kör gözünen vurulmaz ki vurayım.

Kalmadı dizimin gayrı dermanı
Ekin ektim yapamadım harmanı
Suçum yokken beyler vermiş fermanı
Dost Mahzuni verilmez ki vereyim. 

Aşık Mahsuni Şerif

Londra Geceleri

Sanki ömrüm bir bilmece
Bitmez tükenmez geceler.
Uzun ince yollar gibi
Bitmez tükenmez geceler.

Yağmur yağar hışım hışım
Aman ne belâlı başım
Ne hayalim ne de düşüm
Bitmez tükenmez geceler.

Bir evim, bir eşiğim yok
Bir lamba bir ışığım yok
Yorganım yok döşeğim yok
Bitmez tükenmez geceler.

Bir kar yağar bir de yağmur
Geldi geçti bunca ömür
Mahzuni'nin ömrü demir
Bitmez tükenmez geceler. 

Aşık Mahsuni Şerif

Kim Neye Güvenir

Haydar'ı Kerrar'ı sevmeyen adem
Yüzbin hac eylese boşa güvenir.
Ehli-beyte gönül vermeyen adem
Ne yazık ki dört duvar taşa güvenir.

Sofular duaya, soysuzlar sere
Pirler mürşitlere, talipler pir'e
Sadıklar arife, ahmaklar köre
Aşıklar gözünde yaşa güvenir.

Evliyası bitmez Anadolu'nun
Derdi mi tükenir derviş yolunun
Kırar kanadmı Hak'kın kulunun
Cahil cennetteki kuşa güvenir.

Gerçekler gerçeği gerçekçe över
Pişman binamazlar bağrını döver
Dünyada ademin kuluna söver
Ahrette mübarek naşa güvenir.

Der Mahzuni Şerif, gördüğüm yurtlar
Gezip dolaştığım ovalar sırtlar
Yaz gününde kuzu koymayan kurtlar
Gizlenirim diye kışa güvenir. 

Aşık Mahsuni Şerif

Kızılırmak

Yürü bire Kızılırmak
Bu akışın nere böyle?
Buna can dayanır mı
Çok yıkılır dere böyle?

Şubat gelince çağlarsın
Niye yolcuyu bağlarsın
Dertli misin çok ağlarsın
Kaderin mi kara böyle?

Bunca yiğitleri nettin
Kıvrılarak aktın gittin
Yüzbeş asır hizmet ettin
Bizim ağalara böyle?

Kızılırmak deniz dibin
Ya kimdir senin sahibin
Sanki rengin gibi, rengin gibi
Niye rengin kara böyle?

Mahzuni Hak'kı bulası
Dönüp saçını yolası
Birleşip baraj olası
Bizi sürme nere böyle? 

Aşık Mahsuni Şerif

Kerim Ağa

Ta dedemden yedi dönüm kalmıştı
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı?
Hökümet vermişti benim olmuştu
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı?

Bu nasıl adalet, nasıl terazi
Sürdüğünün mezalıktı birazı
Yetmez mi onbeş dönüm arazi
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı?

Merkebi ineği çift ettim koştum
Eliminen diken yoldum ot biçtim
Hendekler kazdım da kuyula deştim
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı?

İki yorganımın birini sattım
Bir buçuk yatakta beş nüfus yattım
Üç oğlumu bir tüfekle donattım
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı?

Mahzuni der yok mu benim gururum
Yıllar yılı gurbet elde çürüdüm
Yemin ettim billah seni vururum
Kerim Ağa niye sürdün tarlayı? 

Aşık Mahsuni Şerif

Katip

Kalemine kurban olduğum kâtip
Yaz şikâyet defterine yaz beni
Boynuma musallat tokunu takıp
Elet götür divanına diz beni.

Ferhat misaliyim dağlar delerim
Sevinirim derdim ile gülerim
Yaralı kuzuyum ayrı melerim
Anam öldü kabul etmez yoz beni.

Mahzuni Şerifim sarardım soldum
Derdimin içinde dermanı buldum
Artık ben zevkimden dünyadan kaldım
Ne tatlı belaya saldı dost beni. 

Aşık Mahsuni Şerif

Karoğlan

Sevgili kardeşim canım Karoğlan
Bizim yüzümüze güleceksen gel.
Asık surat göbeklerden usandık
Adamca bakmayı bileceksen gel.

Bilirsin ki bizim köyün yolu yok
Hökümete ulaşacak kolu yok
Bizim derdimizin sağı solu yok
Açlığa çare bulacaksan gel.

Rey dediniz oy dediniz al verdik
Yüz yıllardır gözü bağlı yalvardık
Tarla tarla diken kırdık bel verdik
Yoksulluğa tırpan çalacaksan gel.

Hiç benzeme senden evvel gelene
Çünkü kanımız tok böyle yalana
Hiç sözüm yok milletini sevene
Yoksulluğa tırpan çalacaksan gel.

Mahzuni Hak ile beraber olur
Haksızın hakkından haklılar gelir
Millet verdiğini geri de alır
Kara bahta ak gün saracaksan gel. 

Aşık Mahsuni Şerif